Yokluğunda seni özledik. Sana değen rüzgarı seni örten bu­lutu özledik. Özlemeyi özlenilmeyi sevmeyi sevilmeyi sevindirmeyi sevindirilmeyi özledik Efendim. Aşkı gözyaşını müsamahayı ah­lakı adabı ihsanı irfanı iz'anı fe­raseti basireti şecaati celadeti adaleti meveddeti muhabbeti özle­dik. İzzeti hikmeti fıtratı şefkati hür­meti devleti özledik. Senden sonra tefrika meşrebimiz taklit mezhebimiz cehalet mektebimiz atalet fıtratımız hamakat şöhretimiz ihanet sıfatımız küffar velinimetimiz oldu. Efendim Sen kendini 'abduhu ve rasuluhu: O'nun kulu ve elçisi' olarak takdim etmiştin. Sana iman eden bazıları sana hürmet adı altında seni kulluktan 'kurtarıp' melekleştirerek hayattan dışladılar. Bu ifrata karşı başka bazı­ları da tefrite sapıp seni 'güzel örnek' olmaktan çıkarıp bir 'postacı' bir 'ara kablosu' seviyesinde görerek hayattan dışladılar.