Bu kitap tarihteki klasik İslâm devletlerinde idareyle ilgili olarak dikkate alınması gerektiğine inanılan pratik öğütleri sunuyor bize. Bir yanda adaletin tam olarak sağlanması servetin  doğru  bölüşümü  vergi  memurlarının yüksek  niteliklere  sahip  olması  yöneticiyle yönetilen  arasında  daha  dolaysız  ve  sıcak bir ilişkinin kurulması gibi ideal durumlar dile getirilirken;  diğer  yandan  eserin  o  dönem idarecileri  ve  memurları  için  bir  tür  "kişisel gelişim  rehberi"  niteliği  taşıdığını  görürsünüz. Okuyucu sadece hükümdar değil idare işinin nasıl rahat ve sorunsuz yürüyeceğini merak eden herkestir. Yer yer idealizm yüklü satırlara rağmen ana çerçevesiyle dönemin pratik bir idare sanatı kılavuzudur.