Binlerce yıldır sektirmeden doğuyor büyüyor ve ölüyoruz. Fakat bu yolun bir yerinde bizden önce ölen çocukluğumuza dair bir şeyler var: Hayatın çok daha yeni ve şaşırtıcı duyguların bir o kadar basit ve gerçek olduğu o çağlardan kaybettiğimiz keşfetme şaşırma ve hayran olma duygumuz.Şey'lerin anlamını daha net daha parlak ve daha coşkuyla bildiğimiz güneşin bizi ısıtıp aydınlatan iyi birisi olduğu tüm örümceklerin kötü ve tüm uçakların süpermen olduğu o zamanları çocuk diliyle çocuk zihniyle tekrar yaşamak tamamen imkansız olmayabilir aslında.Sadece kimleri dinleyeceğimizi bulmamız gerekiyordur belki de...