Arap seyahat edebiyatı hem bilimsel hem de edebî nitelikleri bir arada barındıran, toplumların siyasi, kültürel ve tarihî yapısını yansıtan özgün bir türdür. Bu metinler, yalnızca tarihî ve coğrafi bilgi aktaran belgeler olmakla kalmayıp, aynı zamanda estetik anlatım gücüyle kültürel hafızanın inşasında da önemli rol oynamaktadır. Bu bağlamda Endülüs Arap seyahat edebiyatı, tarihsel gerçeklik ile edebî kurguyu dengeli biçimde harmanlayarak dikkat çeken örnekler ortaya koymuş; göç, ilim talebi, coğrafi keşif ve yerleşim arayışı gibi temalar etrafında şekillenen anlatılarıyla hem dil ve edebiyat hem de tarih, coğrafya ve sanat gibi alanlara kaynaklık etmiştir. Özellikle Endülüs ile Mağrip arasındaki kültürel ve siyasi ilişkilerin Murâbıtlar ve Muvahhidler döneminde yoğunlaşması, seyahat edebiyatına bilgi ve estetik yönü güçlü anlatılar olarak yansımış; böylece söz konusu eserler, bir dönemi yansıtan toplumsal yapının ve kültürel etkileşimin birincil tanıkları olarak araştırmalar açısından vazgeçilmez kaynaklar hâline gelmiştir.