"Müslüman gününün başlangıcını şafağın parıltıları ve sonunu akşamın ışıkları tayin ederdi. Işıkta başlayıp ışıkta biten on iki saatlik kısa hafif yaşanması kolay bir günümüz vardı. Müslümanın mesut olduğu günler işte bu günlerdi...Şimdi heyhat eski "saat"le beraber akşam da fecir de bitti. Bir çoklarımız için fecir artık gecedir. Ve bir çoklarımızı güneş yeni ve acayip bir uykunun ateşlerinden eller kilitli ağız çarpılmış bacaklar bozuk çarşaflara dolaşmış kıvranırken buluyor. Artık geç uyanıyoruz. Çünkü hayatımıza sokulan yeni ve fena günün eşiğinde çömelmiş kin arzu hırs ve haset sürülerinin bizi ateş saçan gözlerle beklediğini biliyoruz. Artık fecri yalnız kümeslerimizdeki dargın ve mağrur horozlara bıraktık."