Aristoteles'e göre var olmak, bir harekete sahip olarak var olmak demektir. Bu temel kavranıma bağlı olarak o, Metafizik'te hareketin kaynağına ilişkin genel bir kuram geliştirir. Buna göre, evrendeki hareketin nedeni olan bir şey vardır ve bu şeyin kendisi sabit olmak durumundadır. İşte bu genel hareket kuramına uygun olarak insandaki hareketi açıklamaya çalışan Aristoteles De Anima'da aktif ve pasif akıl ayrımını yaparken hayvandaki hareketi açıklamak için ise pneuma kavramına başvurur. Ona göre pneuma hayvandaki hareketin ilkesidir, kaynağıdır ve o olmadan hayvandaki hareketi açıklamak olanaksızdır. Bu bakımdan De Motu Animalium Aristoteles'in Metafizik'te hareketin kaynağına ilişkin başlattığı sorgulamanın bir devamı niteliğindedir.