Hayat bir merdivene benzer. Sıralı basamakların ardı arkası kesilmez kimse basamakların nereye kadar
gittiğini hesaplamaz.
İçi neşe doludur. Basamakların sonunda hayallerinin onu beklediğini sanır umutlarını sırtında taşır
yorulmak bilmeden...
Yüreğindeki çırpınışların sesini bile duymaz. Burnunda yeni hayatın taze kokusu koşar adım çıkar her bir
basamağı. Çıktıkça hayatın basamakları ağırlaşmaya başlar. Önce omuzlara çöker sonra beli bükülmeye başlar
insanın. Çok sonra basamakların ne kadar hayatı aldığınıza bakılır.
Bazılarımız ise basamakları kolay çıkar. Onları mutlulukları destekler. Yaşadıkları hayat kolaylık sağlar belki;
Unutulmamalı ki herkesin hayat merdiveni bir başka yükselir geleceğe. Bazısı da hayatı dolu dolu yaşamıştır. Bir
daha dönüp bakmaz ardına. Kimi ise her basamakta kendinden bir parça bıraktığını görür. Ama sonuç değişmez
basamaklar aynı yere doğru yükselir. Herkes için durum aynıdır. O basamaklar asla bitmez. Yükseldikçe çeker... 
- Kitap Tanıtım Bülteni -
Hani denir ya zirveye çıkmak zordur ama orada kalmak daha da zordur. Bilemiyorum bugüne kadar zirveye çıkan
biri olmuş mu?
Çünkü basamakların rotası hiç değişmiyor. Bazıları çok hızlı çıkıyor bazıları yavaş. Bazıları çok hızlı düşüyor
bazıları yavaş yavaş. Bazılarının ise çıkmaya ömrü yetmiyor bazılarıda yarı yolda geri dönüyor. Kimileri de
hakkına razı olur ve bir kenarda tırmananları seyreder...
Ya en son basamak! Aklına getirilmeyen o en son basamak kara toprak...