"Bazen buradan ayrılmaktan ve Paris'e gitmekten ellerimi tuttuğunu bana çiçeklerle dokunduğunu hissetmekten başka bir şey arzulamıyorum sonra nereden geldiğini nereye gittiğini de bilmek istemiyorum. Benim için sen Hindistanlısın ya da daha da uzak karanlık kahverengi bir ülkeden; benim için çölsün sen denizsin sır olan her şeysin. Hâlâ hiçbir şey bilmiyorum senin hakkında ve bu yüzden senin için korkuyorum bizlerin burada yaptığı herhangi bir şeyi senin yaptığını hayal edemiyorum ikimiz için bir saray kurmalı ve o sarayın içinde benim sihirli efendim olabilmen için seni yanıma almalıydım orada halılarımız ve müziğimiz olacak orada aşkı bulacağız. Sık sık düşündüm senin en güzel şiirin 'Corona' her şeyin mermere dönüştüğü ve ebedileştiği bir ânın çok önceden kusursuz bir biçimde gerçekleşmesi o. Ama buradaki ben için 'zaman' olmuyor. Elime geçmeyecek bir şeye açlık duyuyorum her şey sığ ve tatsız yorgun ve daha kullanılmadan yıpranmış. Ağustos ortasında Paris'te olacağım birkaç günlüğüne. Neden niye sorma bana ama benim için orada ol bir akşamlığına ya da iki üç... Beni Seine Nehri'ne götür küçük balıklara dönüşene ve birbirimizi yeniden tanıyana kadar bakalım sularına." 24 Haziran 1949 Viyana