Ülkemizde Arap edebiyatına olan ilginin gün geçtikçe artması güzel bir gelişmedir. Ancak akademik anlamda Arap şiiri ile ilgili çalışmalar beklenen düzeyde değildir. Bu alanda yeni şiir akımlarının ve bu akımlara mensup şairlerin tanıtılmasının yararlı olacağı düşünülmektedir. Modern dünyada çoğu toplumda olduğu gibi Müslüman toplumlarda da sanatsal ve edebî faaliyetler daha çok seküler bir bakış açısıyla yürütülmektedir. Buna bir tepki olarak dinin prensiplerine aykırı olmayan bir edebiyatın mümkün olduğunu ispatlamaya çalışan "İslami edebiyat akımı", bazı Arap ülkelerinde önemli ölçüde başarılı olmuştur. Ancak ülkemizin içinde bulunduğu siyasi, sosyal ve kültürel şartlar bu akımın etkili olmasında fazla elverişli olmamıştır. Arap edebiyatından çeviri yapılan yazarlar ve eserleri incelendiğinde bu durum daha iyi anlaşılacaktır.
Çalışma, giriş ve üç bölümden oluşmaktadır. Giriş bölümünde Ömer Bahaüddin Emîrî'nin yaşadığı dönemin siyasi, sosyal ve kültürel durumuna kısaca değinilmiştir. Birinci bölümde şairin hayatı, eserleri ve edebî şahsiyeti ele alınmıştır. Çalışmanın ana omurgasını oluşturan ikinci ve üçüncü bölümlerde ise Emîrî'nin şiirleri muhteva ve üslup bakımından kapsamlı bir araştırmaya tabi tutulmuştur. Çoğunlukla beyan, meani ve bedi ilimleri çerçevesinde analizler yapılmaya çalışılmış, kimi zaman da Arap şiirine ait klasik ya da modern tenkit metotları kullanılmıştır.