Bana benden başka her şeyletahammülü olan dünyanın içindesolgun kırık buz kesmiş yüzleriyle bakan insanlar tanıdımne düşmeye vardı ayaklarımne de kalıp cesaret göstermeyeama en çok beni yıkanyağmurlu günlerde pencere ardından baktığım insanlarınbirer sevgili olmasıydıbirer intikam mahsulübirer kin güdümüveSana benden başka her şeyletahammülü olan dünyanın içindesorgusuz sualsiz dimdik gülümseyen yüzleriyle bakan insanlarınkarşısında ne gitmeyi uygun buldum kendimene de kalıp sana kendimden yaralar göstermeyiama beni en çok ayakta tutangüneşin kavurduğu günlerde kapı eşiklerinden bakan insanlarınhiç olmamasıydı