Atıldığı kör kuyudan çıkmayı hiç beklemeyen bir kızdı o;Kalbi kırgın ruhu hasta bedeni yorgun küçük bir kız...Ve onu kurtarmaya yemin etmiş bir çocuktu karşısındaki;Kalbi inatçı ruhu aşık bedeni yaralı küçük bir çocuk...Hani bir ata sözü var ya 'Yalancının mumu yatsıya kadar yanar.' diye. Yatsıya az kalmıştı farkında değildim.Farkında olmadığım bir diğer şeyse; yatsı vakti gelince ortaya çıkacak yalanların benimkilerle sınırlı kalmayacağıydı.