Kapitalizm sonrası toplumda üretim pratiklerinden gündelik yaşam pratiklerine kent olgusundan üretime ve tüketime varıncaya dek kültürü oluşturan toplumların yaşamının temel dinamiklerinin tümüyle değiştiğini söylemek yanlış olmayacaktır. Post-kapital çağda her türlü olgu akışkan hale gelmiş hakikat yeniden üretilebilir ve inşa edilebilir bir hale gelmiştir. Performatif bir toplumun idealize edilişi insanların kesintisiz bir çalışma rutinine girmesine mesai kavramının hayatın her alanına sirayet etmesine sebebiyet vermiştir.