Ben fetüs...
Ayın ve güneşin dansıyla düştüm rahmin bereketli toprağına. Hayatın şarkısını dinlemeye orada başladım. İlk tecrübelerimi orada yaşadım. Var oluşumu, işittiğim seslerin güzelliği oranında hissettim. Seslerin çirkinliği oranında zayıf düştüm.
Hayatla ilgili ilk kararlarımı rahimde aldım. İlk sözleşmelerimi orada yaptım. Anne ve babamın hayat bestelerinin özgünlüğü oranında, kendi hayatımın şarkısını bestelemeye başladım.
Annem mutluysa mutlu olabildim. Babam annemi destekliyorsa güvende hissedebildim. Annemin gözünden tanıdım ben dünyayı. Sevildiğim oranda yaklaşabildim Yaradanıma.
Mükemmel olmanıza değil, beni sevmenize ihtiyaç duydum. Hayatımın en savunmasız, en aciz döneminde; beni sevdiğiniz, koruduğunuz, ilgi gösterdiğiniz oranda var oluşumu hissedebilirim. Bana vermeye çalıştığınız değerleri, ancak sizi seviyorsam, güveniyorsam kabul edebilirim.
Bana verebileceğiniz en değerli hazine, bir erdem olan sevgidir. Benim cinsiyetime, dünyaya geliş zamanıma saygı duyup uyum sağlamanız, beni kendiniz için değil, ben olduğum için sevmenizdir. Sizin uzantınız değil, özgün ve özgür bir varlık ve bir emanet olduğumu fark etmenizdir.
Kendi toprağınızdaki yabani otları temizlediğiniz oranda güçlü bir tohum, kendinizi iyileştirdiğiniz oranda hayırlı bir yatırımım. Siz kendinizi tanıyıp anladığınızda, ben eğitilmiş olurum.
Bana sevgi vermeniz, iki cihanın altın anahtarlarını elime tutuşturmanızdır. Bunu yapmanızın mükâfatı ise iki cihanda aziz olmanızdır.
Ben, rahimde yazdığınız hikâyeyim. Hikâyeme kattığınız sevgi oranında güzelleşirim.