O bir yol sevdalısı idi gidiyordu... Gece gündüz demeden aşkla yürüyordu uzak iklimlere...Her gitmenin aslında hep gitmek olduğunu biliyor ve derûnunda bin bir aşkla gidiyordu. Uzaklar yakındı onun için yakınlar ırak... Rüyasına sımsıkı sarılarak gidiyordu..."Acı verse de sevenlere; gitmek bilmektir bulmaktır ümit etmektir hayallere yaslanmaktır" diyordu yüreği. Kaderinde bir sonsuzluk kervanının başı olmak yazıyordu çünkü......Henüz çocukken seyahate gönül koymuş büyüdüğünde ise seyahat aşkı ile yola revan olmuş bir büyük isim...Ve modern zamanlarda onu anlamaya çalışan hayatları böylece kesişen iki insan...Elinizdeki kitap bu buluşmanın romanı.Evliya Çelebi'nin ve aslında hepimizin...