Bu kitap, tasavvufun aşkın yapısındaki anlatım derinliği ile sinemanın kendine has dil yapısı arasında ne tür kapılar aralanabileceğini araştırmaktadır. Tasavvuf ve sinema, dil, anlam, anlatım ve sanat kavramları ekseninde kuramsal bir zeminde ele alınmakta ve bu kavramsal çerçeve, Bab'Aziz filmi üzerinden somutlaştırılmaktadır.

Çalışmanın ilk bölümünde tasavvuf ve sinema, temel kavramlar üzerinden karşılaştırmalı olarak değerlendirilmiş; ikinci bölümde ise Bab'Aziz filmi içeriğindeki tasavvufî kodlar Çözümlenmiştir. Yolculuk, baba, semâ, vecd, pervane, kadın ve meczup gibi kavramlar, hem sinematografik hem tasavvufî bağlamda ele alınarak filmdeki anlam örüntüleri yorumlanmıştır. Bu eser, sinema ile tasavvuf arasında mümkün olan anlam köprülerini dil ve göstergebilim bağlamında inceleyen teorik ve uygulamalı bir çalışmadır.