"Ben Aranıyor" adlı roman beni yapısından kanaviçesinden olay örgüsünden ustalıklı kurgusundan çok dilinin şiirsel olağanüstü güzelliğiyle çarptı. "Ben Aranıyor" romanı karanlıktan yakınan bir sanatçının aydınlığa susamışlığının bir belgeseli bence. Roman aslında "sılası elinden" alınmışlığın gurbet özlemini yansıtıyor bir bakıma "karanlığın en koyusunda bile" umudunu yitirmemek umuduyla. Çünkü sevmektir yazarın yurdu özlemi adına "gül" dediği bir yurt özlemi. Sevgiyi güzelleyen bir simgedir yazarın gönlünde gül o gül ki aşk gelecek bitiverir goncasından dışa atılıp kendini yaprak yaprak sevdalı gönüllere sunar. Dünyayı evreni gül hüznüyle yetkin şair Yüksel Pazarkaya'ya merhaba diyorum.(Vedat Günyol Milliyet Sanat Dergisi)Pazarkaya şiir öykü ve oyun yazarlığındaki deneyimini bu ilk romanın oluşmasında kullanarak başarılı bir "hikâye etme" örneği veriyor. Şiir romanın belli bir bölümünden sonra "dünya bir gül" dizesiyle giriyor romana. Sevginin ve direncin kimlik kargaşasına karşı durmanın gerçeküstücülüğü inanılır kılıyor.(Sennur Sezer: Cumhuriyet Kitap)