Yüreğinin hissedip de aklının almadığı adlandıramadığın ve reddettiğin duygular görmek istemediğin veya göremediğin gerçekler aniden uykuya dalıp ölüme yaklaşmak usul usul değil de bir anda rüyadan uyanmak... Gerçek sandığın yalanlarla yüz yüze gelmek ve kendi benliğinle tanışıp kabullenmek ait olmadığın yerde ısrarla kalmak ve kaldıkça kendini kaybetmek kendine yabancılaşmak... Sarsıntılarla dolu bir macera... Korku öfke hırs ve aşk sanılan koca bir illüzyon...
Kendi dünyama ışık tutarcasına bir yüzleşme... Kör düğüm olan duygular ve gerçeği yansıtmayan kırık dökük aynalar... Özlem sandığım hırslarım aşk diye adlandırdığım çaresizliğim... Koca bir ömrün ziyan edilişinin getirdiği panik... O panikle yanlış ilişkilere kapılmanın ve asimile olmanın verdiği derin bir yara...
Bir intihar gerçekleşti ve ben yeniden doğdum. Peki bu mümkün mü?
Ya kendimi yeniden aldatıyorsam?