Elbet unutulursun sende.Soğuk geçer gecelerin üşürsün bensiz. Dökülür saç kırıkların yastığına. Düzenin bozulur susmayı öğrenirsin. Canın acır ben gelirim aklına. Avazın çıktığı kadar bağırmak istersin ama duyulmaz sesin.İşte o zaman çınlasın kulaklarım.Bir ben duyayım sesini. Bir ben bileyim acı çekip özlediğini. Gözlerinin kan kalbinin alev aldığını hayatın dik yokuşlarında olduğunu bir ben bileyim. Bileyim ki rahat ölsün kalbim. İşte o zaman inerim dik yokuşlardan koşarak sensizliğe doğru. İşte o zaman küfretmem sana hayat. Güler geçerim artık. Bende bulurum o çıkmaz sokakların çıkış yolunu. .Ama o zamana kadar bıraktığın yerdeyim !