1210 yılında İran'ın Şiraz şehrinde doğan Sadî-i Şîrâzî, Fars edebiyatının en önemli şairlerinden biri olarak kabul edilir. Tam adı Ebû Muhammed Müşerrifü'd-Dîn Muhlıs b. 'Abdillâh b. Müşerrif Şîrâzî olan Sadî, çocuk yaşta babasını kaybettikten sonra dedesi ve amcası tarafından büyütülmüştür. Eğitimini tamamlamak için Bağdat'a giden şair, burada Nizamiye Medreseleri'nde eğitim almıştır. Bu eğitim, onun hem dini hem de edebi açıdan derin bir bilgi birikimi kazanmasına katkı sağlamıştır.
Eğitimini tamamladıktan sonra 30 yıl boyunca Hindistan ve Kuzey Afrika'yı dolaşan Sadî, bu geziler sırasında farklı kültürleri ve toplumları yakından tanıma fırsatı bulmuştur. 1256 yılında memleketi Şiraz'a döndükten sonra şiirlerini yazmaya başlamış ve kısa sürede ün kazanmıştır. Yaşamı boyunca Moğollar ve Haçlılarla yapılan savaşlara katılmış, hatta bir dönem Haçlılara esir düşmüştür. Bu zorlu süreçler onun edebi eserlerinde derin izler bırakmıştır. Sadî, on dört defa hacca giderek dini yaşantısına da büyük bir önem vermiştir.