Çaresizliklerin Çatışması" adlı kitap karakterleri ve karakterlerinin yaşadığı çatışmaları çarpıcı bir dille işleyerek okurların kitapta kendini, kendi yalnızlığını, kendi umutsuzluklarını ve çabalarını bulmasını amaçlar.
Dört tiyatro eserinden oluşan bu kitap aşkı, karamsarlığı ve bireyin kendine duyduğu öfkeyi genelde şiirsel bir anlatımı baz alarak anlatır. Öyle ki okuyucu kendisinin bile kaçtığı şeyleri bu kitapta gün yüzüne çıkmış hâlde bulacak ve kendisini çok daha iyi tanıyacaktır. Şüphesiz çoğu insan iyi özelliklerinin farkındadır fakat görmezden geldiği bazı karanlık yanlarını da keşfederse var olma nedenini kavrayacak ve bu doğrultuda gösterdiği çaba anlam kazanacaktır. Keza bu kitaptaki karakterler de sürekli bir anlam arayışı içindedir. Bu anlam arayışı bazen aşk, bazen öfke, bazen umut ya da birçok şey olabilir. Neticede hepsi aynı bataklığın eseridir, aynı mefhum onları bu arayışa sürükler: Çaresizlik. Aynı zamanda bu çaresizliklerin birikmesi ve en sonunda çatışmaya başlaması. Çatışmasının sonucunu ise insanın ne uğrunda mücadele ettiği belirler. Ne uğruna emek verdiği, ne uğrunda feragat ettiği... İşte bu kitap bu soruları ve bu soruların cevaplarını baz almaya çalışarak okuyucuya kendini hatırlatacaktır. Peki insan kendisini en iyi nasıl hatırlar? Aşık olunca mı? Aynanın karşısına geçip kendini sorgulayınca mı? Yoksa karanlıktan kaçarak mı? İnsan elbet ki kendisini bir gün hatırlar mühim olan bunun ne zaman olduğu değil nasıl olduğudur.
Bu kitap; aşkın, öfkenin, umutsuzluğun tükenmez bir arayışı olduğu gibi karanlığın da çarpıcı bir şekilde yansımasıdır.