Düş Okyanusuiçimde geç kalınmış yolculukların buğusuvuslata hasret saatlerdeyüreğimdeki ateşi söndüremez su...sıfırın altında düş okyanusu... ateşi alevlendirdi doğrusu... yüreğimin efendisiyediveren gül olur kendisiyalnızlığımın kahramanıölesiye çıldırmış mecnun birisiakıl ziyanda onunla kalmışhaberi yok dünyamın bilgesibir de köşeden baktım...katrandı...yürek değil beden usandıyüz derecinin üstünde sugökyüzünde güneş uyandıumutlar yalnızlığı yağdırmışbaşım iki avuç içinde dize dayandıbelki bir düş belki ayandı...yedi sene bu yürek nasıl dayandıel değmeden tuz bastım yaralarımaandıkça adını her an kanadı ha...kanadıgün doğmaz sokaklarda sensiz sessizsevda! ! ! ... diye inleyenkaç garip yeni güne uyandıateşi söndürdü sugerçeği bu hem de doğrusune dumanı kaldı ne de buğususenin gelmen hayal biliyorumbelki de...ihtimalinsıfırın altında düş okyanusu...içimde düş okyanusu hele bir düşün okyanusu...