Duâ kelimesi, "çağırmak, seslenmek, istemek; yardım talep etmek" manalarına gelir. Duâ; Allah'ın yüceliği karşısında kulun aczini itiraf etmesini, sevgi ve tazim duygulan içinde lütuf ve yardımını dilemesini ifade eder. Duâ ve ibadet, yara-tılışı gereği insanın Allah'a doğru olan bir yönelişi gibi görü-nürse de İslam'a göre duâ ve ibadet, Allah ile kul arasında Allah'ın rahmet ve şefkatinin kulları tarafından tanınma ira-desinin galip geldiği canlı bir ilişki ve haberleşme olarak görmek lazımdır. Bilindiği üzere duâda Allah ile kul arasında bir vasıta yoktur ve bu sebeple duâ kulluk makamlarının en önemlisidir.
Allah kuluna cevap vermek için onun her ne vesile ile olursa olsun kendisine başvurmasını istemektedir. Bunun vesilesi, varlığın müşahedesinden doğan bir hayranlık veya nimet içinde olmanın verdiği bir memnunluk duygusu olduğu kadar insanı sıkıştıran ihtiyaç ve korkular veya yapılan kötü bir işten dolayı duyulan pişmanlık da olabilir.