Kariye Müzesi ile başlayıp Kudüse varan bir serüvende kendi hikâyesindeki aşkı nihayet bulmuştu Aslı. Onu yola düşüren içinde yılların ukdesi olarak taşıdığı bir talebiydi. Aradığına orada kavuşacağına inanmış ve Allaha yakarmıştı. Kolay olmayacaktı elbet. Kudüs bir aşk hikâyesi ise onda bir nokta dahi olabilmek bedel isterdi.
Kudüs; "Aşk"tı. Çileli zor zahmetli ve tutkulu bir aşk.
Kudüs; bir "Aşk Yolu" idi. Bu yolun yolcusu olmak sabır ve direnç gerektiriyordu.
Kudüs; yaşlı Ümmî Hatundu çocuk Fâtımaydı inançlı Abdulkâdir El-Saiddi cesur Âiyşe Hatundu... Mescid-i Aksaydı Ömer Mescidiydi Nebi Musa Makamıydı Zeytin Dağıydı El-Halildi Batı Şeriaydı. Orada Miraçın gölgesi vardı. Dar sokaklarında inancın sadakatin sabrın direnişin öyküsü gizliydi.
*
Kudüse gidenler bilirler; döndüğünüzde artık tam değilsinizdir.
Kalbiniz aklınız ve sevdaya dair ne varsa bildiğiniz-hissettiğiniz yarısını bırakırsınız o topraklarda...
Bir kere havasını çektiyseniz içinize geriye bıraktığınız her soluğun boşluğunu özlem doldurur...
Arzın Kapısından geçtiyse ayaklarınız vicdanınız insanlığın türlü hallerini gördüyse göğüs kafesinize bir yumru oturur yutkunsanız da geçmez acısı...
Hele bir de saçını okşadıysanız Filistinli bir çocuğun o masum kokusu sindiyse ellerinize...
Unutamazsınız...
Uyuyamazsınız...
Yok sayamazsınız...
Nalan Güven Gecenin Örtemediği Şehir Kudüste bir kendinden hiçliğe geçiş yolculuğu anlatıyor samimiyeti her satıra sinen bir duyarlılıkla...
Çünkü aşk yolunda her adım hiçliğe atılır...