Sinemanın sınırlarını zorlayanlar her zaman anlatının ötesini düşünenler oldu. Jonas Mekas ve Stan Brakhage gibi öncüler kamerayı yalnızca bir hikâye anlatma aracı olarak görmedi; bilinç akışını bireysel deneyimi ve alternatif anlatı formlarını keşfetmenin bir yolu hâline getirdi. Sinema artık sadece bir anlatı değil doğrudan bir deneyimdi.

1960'lardan itibaren bu yaklaşım daha da derinleşti ve Gene Youngblood'un Expanded Cinema kavramıyla teorik bir çerçeve kazandı. Youngblood'a göre sinema yalnızca projeksiyon perdesine yansıyan bir görüntü değil insan algısını genişleten izleyiciyi içine çeken bir deneyim alanıydı. Dijitalleşmeyle birlikte bu fikir daha da ileri taşındı; sanal gerçeklik interaktif hikâye anlatımı ve yapay zekâ destekli üretimler sinemanın geleceğini yeniden şekillendiriyor.

Post-dijital çağın etkisiyle sinema klasik anlatı ve gösterim pratiklerinin ötesine geçerek dönüşüm geçiriyor. Genişletilmiş sinema geleneksel sınırları aşarak interaktif anlatılar sanal gerçeklik deneyimleri ve yeni medya teknolojileriyle birleşen dinamik bir yapıya dönüşüyor. Bu kitap sinemanın değişen üretim ve tüketim ilişkileri bağlamında nasıl evrildiğini ele alıyor.

Film izleme pratikleri nasıl değişti? Dijitalleşme yönetmen ve seyirci arasındaki ilişkiyi nasıl dönüştürdü? Sinema sanal ve artırılmış gerçeklik gibi teknolojilerle nasıl yeni anlatı olanakları sunuyor? Samet Can Kocagür genişletilmiş sinema kavramını derinlemesine inceleyerek sinemanın geleceğine dair kapsamlı bir perspektif sunuyor.