"Kuş yavaşça ve yumuşakça iniverdi terazinin sağ kefesine ve konuverdi üzerine. Bütün gözler merak heyecan ve dehşet içinde ne olacağına bakıyordu; tabi ki heyecandan zangır zangır titreyen İbrahim de. Teraziden bir gıcırdama sesi duyuldu inceden inceye..."

Bir terazi kurulsa hayvanlar dile gelse ve yaptıklarından şikayetle senden hakkını istese; ne derdin mahkemede?

Daha okumadan bu kitabı sor sen de kendine; hani günü geldiğinde "Hayvanlık Bizde Kalsın!" diyecekler mi sence?

Hayvanlarla yollarımızın kesiştiği yerlerde kimi zaman güldüren kimi zaman düşündüren bu hikayeleri okuyunca cevabı sen de göreceksin.

Belki sen de diyeceksin:
"Hayvanlık Bizde Kalsın."