Ben bir kara çilekToprağı kurumuş diyarlarda kırmızısı çalınmış bir gerçek.Ne güneş görmüş ne de su verilmiş masum bir bebek.Tutunmaya çalışmışım en kurak yerlerdeTadımı zehir bellemiş insanlar acımasızca.Ayak izleri kalmış gövdemdeYağmur damlası yağmaz olmuş üzerime.Zamansız açardı hep yeşilimSoğuk buzların arasında tat vermişim.Her soluk üzerimde adetaKırmızıdan çalıp kararttılar beni her defasında.Kara çilek koydular adımaSiyaha boyadılar sıra sıra.Gelip geçtiler hep ara sıraUnutuldum buralarda bu karanlık sokaklarda...Ürkütür oldu artık insan sesleri beniKaranlıkla besledim hep umutlarımın yeşiliniHayal meyal hatırlarım gidenlerin ayak izleriniYapraklarımı kopartıp tek tek ezdiklerini.