Yaşadığımız o evden çıkmakla başlarız "başka hayatlar" görmeye. Sonra o semtten o şehirden o ülkeden taşmakla. Abdullah Kibritçiyi yola düşüren şaşkınlık işte burada filizleniyor: "Dünyada neler olup bittiğini görmeliydim." Çocukken yaşadığı mahallenin sınırlarını aşmakla başlayan yolculuğu bugün bizleri bir kitabın satırları arasında seyahate çıkarıyor. Böylece bizim Ruandalı Osmanla Tanzanyalı Ayşeyle Burundili Amaniyle Kübalı Nurullahla Azizle Mebrukayla ve nicesiyle karşılaşma hikâyelerini onların ağızlarından dinleme imkânımız oluyor. Katmanduya Yol Arkadaşı Aranıyorda Kibritçi sekiz yıl zarfında yardım çalışmaları yapmak ve belgesel çekmek amacıyla gittiği otuz kadar ülkeden insan hikâyeleri aktarıyor okura. Kitap hem bir öykü ritminde ilerliyor hem de bir seyyahın hususi defterini kurcalar gibi hissettiriyor. Tek bir dünya üzerinde ve aynı anda birbirinden çok başka coğrafyalarda nasıl hayatlar yaşanıyor? "Eminönünden Üsküdar vapuru kalkarken Çad çöllerinde gece vaktiydi ve ıssız çölde karşılaştığım deve çobanlarıyla yıldızlar altında uykuya hazırlanıyordum."