Destanlar milletlerin manevî tarihidir. İçinden çıktıkları toplumun maddi manevî kültürünü, inanç dünyasını, ülküsünü ve hayat görüşünü yansıtan destanlar, ataların atilere nasihati ve kültürel mirasıdır. Destanlar milli belleği ve milli bilinci içeriğinde barındırır. Toplumun zihninde derin izler bırakan toplumsal, doğal ve tarihî olayların olağanüstülüklerle aktarımı olan destanlar kültür kodlarının gelecek kuşaklara aktarılmasında bir köprü vazifesi üstlenmektedir. Destanlar, esasen tarihî bir belge hükmünde olmasalar da özünde bir tarihî gerçeklik barındırır. Ortak hayat tasavvurunu ve yaşam biçimini yansıtan destanlar aynı soya bağlı olan boylar arasında bir manevi köprü hükmündedir. Türk dünyasını oluşturan Türk boylarının sözlü anlatı geleneği içerisinde önemli bir yeri olan destanlara bakıldığında bu benzerlikler, ortaklıklar ve aynılıklar açıkça görülmektedir.
Türk boyları aynı köke bağlı bulunan güçlü bir sözlü anlatı geleneğine sahiptir ve bu gelenek içerisinde destan anlatıcılığının yeri ayrıdır. Türk dünyası sözlü geleneği içerisinde destan diğer anlatılardan farklı olarak kutsanır. Kırgız Türklerinin sözlü anlatı geleneği içerisinde de destan kutsal kabul edilir. Kırgız destancılık geleneği içerisinde başta dünyanın en hacimli destanı olarak kabul edilen Manas olmak üzere pek çok destan yer almaktadır. Bu çalışmada kence epos (küçük destan) olan bir kahramanlık destanı, Gülgaaki destanı ele alınmıştır. Kırgız Türklerinin Kız Saykal, Cañil Mirza destanlarında olduğu gibi Gülgaaki destanında da başkahraman kadındır. Alp kadın tipi diğer Türk boylarının sözlü anlatılarında da görülür ve Türk kültüründe kadının geçmişten beri toplumsal hayatta önde olduğunu ispatlar.