Edebiyat ve sinema ilişkisini özgün bir yönetmen pratiği üzerinden inceleyen bu çalışma, Lütfi Ömer Akad'ın uyarlama filmlerini anlatı ve biçim temelli çözümlemelerle ele almaktadır.

Akad, uyarlamaları; metnin yalnızca aktarımı olarak değil özünün, atmosferinin ve düşünsel yapısının yeniden yorumlanması olarak görmüştür. Yönetmenin bu yaklaşımı, edebî anlatımı görsel dile dönüştürürken inşa ettiği ve sinemanın kendine özgü ifade olanaklarını ustalıkla kullandığı çok katmanlı yapıda kendini gösterir.
Çalışmada, Akad'ın filmleri kaynak metinlerle karşılaştırılarak yönetmenin biçimsel tercihleri, anlatı yapısı, karakter çözümlemeleri ve toplumsal bağlamın film diline yansımaları ortaya konmuştur. Ayrıca kitap, Türk sinemasında edebiyat uyarlamalarının tarihine genel bir bakış sunmakta ve doğrudan aktarma, yorumlama, esinlenme gibi farklı uyarlama biçimlerini kuramsal bir çerçevede tartışmaktadır.

Türk sinemasında edebiyat uyarlamalarına dair kapsamlı bir perspektif sunan bu eser, sinema araştırmacıları, öğrenciler ve edebiyatla sinema ilişkisine ilgi duyan okurlar için değerli bir kaynak niteliğindedir.