İki dirhem bir çekirdek dünyaya aldanışın nitekim aldanıştan sonra misali yanışın iz düşümü gibi.
Hasretle,
Su istimal edilmiş yokluk çarkının kırık dişlisine takılan hayatların bir sonraki güne merhaba deme azmine muhtacız.
Evet, dahili ya da harici bir ikilemin üç evrelik kısmının devamı olup olmama ihtimalinin dahi ihtimallere gebe olduğu yaşamlarımızın şatafatı için verilen uğraş, çekilen çile, yıpratılan beden.
Son, belki de sondan sonra bir sonraki sona yeniden başlangıç.
Yürüyün, kolunuzdan çeken, ayağınızdan tutan yok.
Yürüyün, geri dönüşü var diye çıkıp geri dönemeyen çok.
Kavim kavim, bölük bölük helak oldu her uzvum.
Ben doyunca sandım ki bütün açlar tok.
Mesele düşündüğünüzden de derin, gördüğünüzden de uzak.
Sadece dört çocuk ölüdürdüm, bunun nesi ya da neresi insanlığıma uzak.
Yan tutuş, kavrul ateş ne imiş öğren.
Yanıp kavrulmayan bilmez ki ateş neyden.
Âma ya anlatıp renkleri cümbüş eyle.
Sağıra bülbülü dinlet, içli türküler söyle.
Sen değil miydin dün şu koltukta dününden şikayet eden?
Ne diye dövünürsün, sevin, artık tanrıların da böyle.
Sen de dinle.