12 yıllık hapis hayatının kattıkları da dâhil olmak üzere, onun hayatını yakından gözlemlemiş olanlar şu gerçeği teslim edecektir: Metin'in sosyalizm ve işçi sınıfı ilişkisini dergi, kitap sayfalarının dışında bizatihi deneyimleyerek öğrenmeye başladığı dönem, cezaevinden çıktıktan sonra Gerçek dergisindeki sendika muhabirliğiyle başlamış, sonrasında çalıştığı Evrensel'in işçi-sendika servisindeki günlük mesaiyle boy vermiştir. Sonrasında EMEP'in İstanbul faaliyetinde yüz yüze yaşadığı işçi sınıfı/ sosyalizm/parti ilişkisi, Metin'in devrimci kimliğini deyim yerindeyse yeniden şekillendirip karakterize etmiştir. Dersim'de devrimciliğe gözlerini açmış ve iki yıl gibi kısa sürede içeri düşmüş cesur-atılgan genç Metin ile İstanbul'un Anadolu Yakası'nda işçi havzalarında parti faaliyeti yürüten Metin arasında epeyce fark vardır...
Yıllar yılı değişmeden kalan şeyler de vardı elbette Metin'de. Hep gülen gözleri ve gençlik coşkusu onu hiç terk etmedi. Örgütüne tutku derecesinde bağlılığı, cesareti, direnci, azmi, sevecenliği, paylaşımcılığı, çocuklarla iletişimi, çevresine neşe saçışı, küçük yaşlarda başladığı sigarası ve sonradan üzerine eklediği rakılı muhabbetleri de Metin'e dair hatıralara kazındı. Biraz da Dersim'in kültürel ikliminden yadigâr bazı şeyleri hep korudu: İstanbul kazan Metin kepçe dolaşırken bir yandan, 'iflah olmaz' bir Dersimliydi yine de; Munzur'un delilerindendi! Biz arkadaşları, dostları, kardeşleri, yoldaşları, onu çok özlüyoruz.
Değişmeyen Metin'in yokluğu hep yanı başımızda.
Değişen Metin'in varlığı da öyle...