Kuran kıssaları soyut ve yüksek hakikatlerin ete kemiğe bürünmesi elle tutulur gözle görülür hale gelmesidir. Özelde Yusuf kıssası genelde de Kurân kıssalarının tamamı bize tarihin akışının Allahın irade ve ilminden bağımsız ve başına buyruk bir gidişatının olmadığını gösterir. Özellikle kıssalar kronolojik olarak tersten okunduğunda tarihin yalnızca insanın eseri değil aynı zamanda Allahın mimarisi olduğu açıkça hissedilir.
İnsan düşünerek ve kendini vererek Yusuf kıssasını okuduğunda kıssa ile kendi ruhu arasında bir med-cezir yaşar. Bu kıssa Allahın bir kulunu imkânsızlığın en dibinden imkânın zirvesine nasıl ulaştırabileceğine şahit kılar muhatabını. Hz. Yusufu kuyudan Kralın sarayına taşıyan olaylar zinciri onun gördüğü rüyanın müjdesine giden yola döşenmiş taşlar mesabesindedir adeta.
Yasin Pişgin Yusuf suresi tefsiri olarak hazırlananMısıra Sultanı Kuyudan Gelirde Yusuf kıssasını kendi hayatımıza taşımamızın yollarını aşikar ediyor bize. Çünkü Hz. Yusufun kuyudan çıkışı aynı zamanda bizim de kendi kuy(t)umuzdan ve milyonlar içindeki yalnızlığımızdan kurtulmamızın hikmet yüklü yoludur. Can gözüyle bakan can kulağıyla dinleyenler için elbette...