Onun çölüne gittim.KonuğumDuvardaki kan pıhtısında.Onun bulduğu damar beni çağırdıVe ruhum eski bir kanla yıkandı.Onun çölüne düştüm oturdum çadırında.Eski bir kavmin buluşması ve töreni.Bir yaban kuş gibi tüneyip kıyıyaDedi ki bana "ölümsün sen"MutlakMutlak olan.Onun çölünde gece kımıldarYılan ve akrep karanlığıylaHayat bir zehre gizlenirÇoğalır sabırla.O bıraktı beni.Çöldeki kızıl sulardaBalıklara bakacakNefesimi tutarakUyuyacağım.Onun çölünde her geceFısıldadım kumlaraSordum nasıl yaptıklarını çölüBoğmadan koyun koyuna.