Şu sana el sallayanlarParmakların mıydı?Esaretle vedalaştığın mı sandın?Ayakların prangadanSıyrıldı diye mi mutlusun yoksa?..Kendini kandırma!..Ellerin kelepçeden kurtulmasıDeğildir özgürlük!..Çırpınan kanatlarAlkış sesine dönüşüp ayaklarını yerden kesseVuslata erdim sanma!..Başını her kaldırışındaGökyüzü göz kırpsa sana özgürüm diye bağırsanKaç yazar!...Ayak parmakalrınGörünmez çamurdanMatarandaki son yudumu içersin...Namlular soğuyup barut kokusunuBahar yeli uçurduğundazaferin şaşkınlığınıve savaşın tatlı yorgunluğunuter içinde hissetmektirözgürlük!..