Çocukken güzeldik be! Kendi dünyamız vardı. Oyuncak arabalarla taksi şirketimizi kurar komşunun kızıyla platonik evcilikler oynardık. Rüyalarımız beyazdı o zamanlar. En büyük kabusumuz rüyamızda gördüğümüz çikolata bahçesinin gerçek olmamasıydı. Sonra deliksizdi uykularımız; yarasız beresiz...Hepsini yitirdik!Sen sakın büyüme çocuk! Hiçbir şey o çok sevdiğin oyuncak araba kadar mutlu edemeyecek seni. Ve gün gelecek sen hiçbir şeyi o araba kadar çok sevemeyeceksin...Her şeyin her şeye dönüştüğü; insanların anıların ve de yazıların aynı hızla aynılaştığı bir zamanda kendi olmanın kendi kalmanın ve kendince söylemenin o özgün ve samimi tadını yeniden keşfedeceğiniz bir kitap: "Sakın Büyüme Çocuk!"Yalnızlık çaresizlik hüzün karmaşa umut ve insan...Belki de çocuk masumiyetiyle bir bakıştı bize lazım olan.