912 numaralı yelkenin beyaz gelinliğin olsunVe sen çırpıntısız denizlerde uç bebeğimÇıkmasın yoluna tek bir dalgaDüşmesin o derin gözlerine tek bir damlaBereketli olsun topraklarınHiç bulutsuz bir gökyüzünBeline değen saçların efil efil esen rüzgârlara uyansınYanakların da benden sana miras pembenDudağında kelebek dokunuşlu gülden güzel gülüş...Hiç donmasınHiç solmasın bebeğimMinik ellerin beyaz yelkenini sımsıkı kavramışkenHayatta seni hiç bırakmasın ellerindenDüşmeyesin!Olur ya düşersenGölgem gövdeni korur bilesinMinik ellerin beyaz yelkenini sımsıkı kavramışkenHayatta seni hiç bırakmasın ellerindenDüşmeyesin!Olur ya düşersenGölgem gövdeni korur bilesinOlur ya düşersenSakın ha üzülmeyesin!Hayat bu de... Ve gül geç bebeğimDüştüğün yerler acıtırsa yüreğiniAl acılarını kıvır dizlerinin altınaYeni baştan başla her şeye gül geç zamanaGül geç bebeğimDünyam da sensin yaşam kaynağım daSen gül ki ben sonsuza güleyimYolların kır çiçekleriyle dolsunDeğmesin yapraklarına ihtiras rüzgârlarıKoru göğsün de sevdalarınıVe aşka açtırma yaban gülleriniHer gün buda sevdanıSardırma ona sarmaşık dikenleriniKorkma yalnızlıktanKorkma karanlıkta yıldızları toplamaktanUzan en uzaktakine elin yansa daUzan...Ve tak onları uzun ipek saçlarına...