Tanpınarı en iyi ifade edecek kelimelerden birinin arafta veya kendi benzetmesiyle eşikte olduğuna inanıyorum. O, araftaki kişidir, o çok çok sevdiği Eşik şiirindeki, yani eşikteki kişidir. Hayatı boyu hiçbir içeri girememiştir. Hep eşikte olmayı, eşikte durmayı, eşikte izlemeyi yeğlemiştir. Ona hangi sıfatı yakıştırsak, bir başka sıfatı onu muhakkak törpüleyecektir. Bu yüzden onunla ilgili bir yazı yazmış ve adını da Ahmet Hangi Tanpınar koymuştum. Evet, o kendisinden bahsedilecekse Hangi Tanpınar başlığıyla bahsedilmesi gereken kişidir. Onun bu iki Tanpınarlığı, kendisi yaşarken de dikkat çekilen hususlardan biridir: "İki Hamdi vardı... Birinde şair, ötekisinde muhakemeciydi. Bu iki Hamdi sanki ruhla beden gibi yan yana yaşar, birbiriyle dövüşür, bir türlü ahenge girmezdi."
Bu çalışmamızın, özelde Tanpınar'ın zihin ve imge dünyasına; genelde ise bir sanatkârın zihninin nasıl işlediğine ışık tutacağına inanıyorum. Burada biz Tanpınar'ın imgeler sözlüğünü yapmaya çalıştık.
Bu eser aracılığıyla onu anlamaya ve anlatmaya ve bu vesileyle de dil, kültür ve edebiyatımıza bir nebze de olsa katkıda bulun-maya muvaffak olmuşsam kendimi bahtiyar sayacağım.