"Fırtınalarımızdan çekil ey bilge kişi!Bu imparatorluk ki tehlikeli sulardaYol alıyor ne dümeni var ne pusulasıSen sakın aldanma sen sakın kanma ona!Bu gemi senin için bir aralık ayındaBir balıkçının kurutmak için ağlarınıGerdiği odasının en ücra köşesindenUğursuz bir gürültüyle gece karanlıktaÜrperen ve yana yatmış direkleriyleGeçişini duyduğu bir gemi gibi olmalı."