İbn Atâullah el-İskenderi, Şâzeliyye tarikatının Pir Ebü'l-Hasan eş-Şâzeli ve halifesi Ebü'l-Abbâs el-Mürsî'den (rahimehumullah) sonra üncü büyük şahsiyetidir. Hem zâhiri hem bâtini ilimlerin müftüsüdür. Kitleleri derinden etkileyen hitabet tarzı, vaaz ve sohbetleriyle tanınmıştır. Her tasavvuf ehlinin okuması gereken bu kitap onun, hacimce küçük, fakat ilim yönünden bir deniz olan Tâcül-Arûs el-Hâvi li-Tehzibi'n-Nüfûs adlı kitabinin tercümesidir. Kitap isminin anlamının, "nefisleri terbiye etme, temizleme ve güzelleştirme; böylece Allah'ın velilerinden olma yolunda çok değerli bilgiler" olduğu söylenebilir.