Unutur mu bir erkek dizlerinin bağını çözüpellerini nereye koyacağını şaşırtan ilk atışını kalbinin?Öpmeye kıyamadığı saçların kokusunu?Rengini bakarken ağzından bin bir çeşit kelebek fışkırtan gözleri?Unutur mu bir erkek aynı saçlarıngözleri gençliğinin darağacı oluşunu?Omuzlarını düşürüp kafasını yere eğdiği günü?Ezbere bildiği tek kapının çarpışını yüzüneyürüyebildiği ilk yolun yarılışını altından ayaklarının?İçinde kaldığı enkazın üzerine taş üstüne taş eklediğiniistese çıkarıp canını vereceği insanın?Unutur mu derin bir kesik iltihaplı bir yara çaresiz bir baba evladını yitirmiş bir ana yanmış bir ev kurumuş bir toprak gibi hissedişini?Peki;Unutur mu bir erkek uğrunaduvarları yumruklayarak ağladığı kadını?Ayşe.Hem ilk sevdam hem ilk yenilgim.Hem yüzmeyi öğretenim hem bir kaşık suda boğanım.Hem içimdeki ölü kelebekleri yeniden doğuranımhem içimdeki ormanları yakanım.Ayşe.Hem ilk sarhoşluğum hem ilk ayılışım.Hem devrimi ömrümün hem darbesi.Şurada tam ortasında sol göğsümün gözleri kıyameti andıran bir yara.Feryat figan uyanışım uykulardan avuçlarımı kanatırcasına sıktığım yumruğumu duvarlara savuruşum.Ayşe.Her gece 'burada olmayanlar için' diyerekmasaya vurduğum kadehimin kederli hikâyesi...