Hayat yolumuzda son düzlük saydığımız emeklilik algısı 21. yüzyılla birlikte değişiyor. Tıpta yaşanan gelişmeler yaşamkonforu ve hijyenin artmasıyla her yeni yıl ortalama yaşam süremiz bir ay daha uzuyor. Yaşlılık daha geç başlıyor dahauzun sürüyor. Böylece orta yaşla yaşlılık arasında yeni bir kuşak çıkıyor ortaya: Sosyal hayatın içinde ama emekliolduğu için boş vakti olan spor yapan seyahat eden sanatla ilgilenen genç yaşlılar...Elbette bu yeni kuşağın hayatı da sorunsuz değil: Mesleki hayattan kopmanın getirdiği sosyal kimlik ve imaj kaybı birendişe yaratıyor. Bu da eşlerle çoluk çocukla torunlarla kısacası bütün bir çevreyle ilişkileri etkiliyor. Bazıları bu süreci fiziksel semptomlarla ciddi bir depresyonla geçiriyor. Bazıları ise çocukların torunların kendi anne-babasının derdine düşüyor. Ve emeklilik beklendiği gibi sükûnet içinde geçmiyor.Philippe Hofman bu kuşağın emeklilik cinsel hayat torun sahibi olmak kendi yaşlı ebeveynlerinin son dönemlerineeşlik etmek yaşlanma kaygısı depresyon ölüm korkusu yaşlılığın getirdiği hastalıklar bunama gibi bütün psikolojiksorunlarına eğiliyor ve hayatlarının bu dönemecine girenlerin işlerini kolaylaştırmak için gerçek bir psikolojik rehbersunuyor.