Şehitlik Yeşilyurt ve güneyde olsa daBaşka başka yerlerde bulunsa da tenimiz..Kalbi sevgiyle dolu gönül insanlarınınAynı kaderi paylaşan ağaçlarıyız hepimiz..Çam Ihlamur Akçaağaç fark etmez / Tümünü sevsek bileMeyvelerden şeftali ve limona / Esen yelde Meltem'edir sevgimiz....Çam ve Ihlamur Ağacı kendi aralarında konuşuyorlardı. Ihlamur bir ara durgunlaştı. Anılarıyla sarmaş-dolaş olunca hep böyle olurdu.Yeniden Çam Ağacı'na döndü:-Sevenler en çok neye üzülüyor biliyor musun? dedi.-Neye?-Sevgiliye en son sözü söyleyemediğine..Bu sözler üzerine Çam Ağacı acı acı tebessüm etti:-Ben en çok neye üzülüyorum biliyor musun? dedi.-Neye?-Bir cevap verilecek kadar bile değerimin olmadığına!.Eğer sevgi ve aşk varsa her şey dillenir. Dağlar taşlar Ağaçlar kuşlar..Esen rüzgâr bile dile gelmekte gecikmez..