Bütün çırpınışlarımınUğraşlarımın sonunda bana gitmek kaldı kabul.Nereye ve niçin gideceğim hakkında hiçbir fikrim yok.Ne mecalim var gitmeyeNe de kalıp yolunu gözlemeye...Bakışlarının soğukluğuna alındı gözlerimSanki daha önce başka bir zamandaBaşka bir dünyada yaşamıştım seni sevgilim.Çünkü hiç yabancı gelmiyordu gözlerin.Yanacağımı bile bile kapına gelmiştim...Seni severken öğrendim yaşarken ölmeyiBir kelebeğin yarınlar için heves etmesi gibi.Yeterince anlamsız ziyadesiyle umut vericiydin...