Rusya Devleti Çar I. Petro döneminden itibaren Karadeniz'in kuzey kıyılarını ele geçirerek Balkanlara ve Akdeniz'e yayılmayı hedeflemekteydi. Bu hedef doğrultusunda Rus hükümeti Petro'nun halefi Çariçe Anna döneminde Osmanlı-Tatar topraklarına sefer düzenlemeye karar verdi.  Rusların 1736 yılında Azak Kalesi'ne saldırması ile Osmanlı-Rus savaşı başlamış oldu. 1737 yılında Avusturya Devleti'nin de Rusya'nın yanında Osmanlı'ya karşı savaşa dahil olması ile Türkler her iki cephede de savaşmak mecburiyetinde kaldılar. Nihayetinde Sadrazam İvaz Mehmed Paşa'nın Belgrad Kalesi'ni kuşatması ile Avusturyalılar barış istemek zorunda kaldılar. Osmanlı Devleti ilk önce Avusturya ile sonra da Rusya ile ayrı ayrı barış antlaşması imzaladı. 1739 Belgrad Barış Antlaşması ile Osmanlılar her iki müttefik devleti hezimete uğratarak Avrupa topraklarındaki son kârlı antlaşmasını imzalamış oldu. 

Eserin amacı Osmanlıların 1736-1739 savaşlarında Avusturya cephesindeki aynı başarıyı Rus Cephesinde gösterememesinin sebeplerini izah etmektir. Ayrıca Kırım Tatarlarının Ruslar karşısında başarısız olmalarındaki asıl sebepleri ortaya koymak temel hedefimizdir.