27 Mayıs 1960 darbe gecesi, ele geçirilmesi gereken en önemli hedef Çankaya Köşkü ve Cumhurbaşkanı Celâl Bayar'dı. Darbeci askerler bu önemli görevi kendini gösterme yarışına çevirdiler. Görev verilen de verilmeyen de Çankaya yoluna çıkmıştı. Nitekim darbeden yıllar sonra anılarını yazanların, açıklama yapanların hemen hepsi de "En önde ben vardım, ben yaptım, ben tutukladım..." gibi iddialarda bulunup, diğerlerini suçladılar ya da arka planda göstermeye çalıştılar.
Önde kendileri vardı! Bu gösteri yarışında en çok dikkat çeken bir veteriner generaldi. Hedefteki Cumhurbaşkanı Celâl Bayar'a, "Asker yönetime el koydu, seni almaya geldik, istifa et!" dediklerinde, "Ben millî irade ile geldim, istifa etmiyorum." cevabını aldılar. Zor kullanmaya kalkışıldığında, cebinden çıkardığı tabanca ile intihar etmek istedi. Engel oldular. Zorla bir araca bindirip Harp Okulu'na götürürken, yanına oturma yarışında Burhanettin Paşa çok başarılıydı! Basına "Celâl Bayar'ı ben tevkif ettim." diyordu. Darbeci basın onu kahraman gibi gösteriyordu. Ama veteriner general Burhanettin Uluç'un o sabahki hareketliliği bundan ibaret değildi. Abartılı ve bazen de komik davranışları ile herkesi hayretler içinde bırakıyor, bazı darbeci arkadaşları tarafından da fırsatçılıkla suçlanıyordu.
Daha fazlası için bu kitabı okumanız gerekiyor.