Bu eser, Türk anayasa hukuku doktrininde doğrudan çalışılmamış bir konu olan içkin sınırlama kategorilerini incelemektedir. İçkin sınırlama, anayasal hakların norm metninde veyahut sınırlama kayıtlarının metninde açık bir şekilde yer almayan sınırlamaları ve tahditleri ifade eder.
İçkin sınırlamalar, Türk anayasa hukuk doktrininde pek incelenmeyen anayasal hakların yapısı çerçevesinde ele alınmıştır. Anayasal hak türleri, anayasal hak teorileri, anayasal hak dogmatiği ve bu dogmatiğin bir gereği olan hakkın kapsamı ve sınırlamanın sınırı aşamaları, özgün bir şekilde okuyucuya sunulmuştur. Ölçülülük ilkesi, hakkın özüne dokunma yasağı ve pratik uyuşum, teorik ve pratik sorunlarıyla birlikte ele alınmış ve bu sorunlara bulunan çözümler doktrine perçinlenmiştir. İçkin sınırlama niteliğini belirleyebilmek için sınırlamanın tarihsel gelişimi izlenmiş ve içkin sınırlamaya ilişkin ileri sürülen teoriler derlenmiştir.
Kitapta; karşılaştırmalı olarak incelenen Alman anayasa hukuku, Türk anayasa hukuku ve AİHS hukuku çerçevesinde ortaya çıkan ön-anlayışlar belirlenmiştir. Bir hukuk sisteminde geçerli olan ön-anlayışlar ile norm metninden norma giden süreçte, ilgili hukuki ve/veya olgusal meselede, hukukçular anlamlandırmanın ve yorumun istikametini belirlemekte veya belirli yorum olanaklarını dışlamaktadır. Eserde, temel ön-anlayış tiplerinin tespit edilmesi ile özgürlüğün hukuki olarak ne ölçüde güvence altına alınacağı, sınırlamanın ne ölçüde gerçekleştirilebileceği ve norm metninde belirtilmeyen sınırlamaların/tahditlerin ne ölçüde hukukçuların ulaşacağı normda ortaya çıkacağı belirlenmiştir. Kitapta yer alan ön-anlayış tiplerine dayanarak, içkin sınırlama kategorileri tipikleştirilmiştir. Bu kitabın temel amacı, gerçekleştirilen ve/veya gerçekleştirilmek zorunda olunan bu sınırlamaları/tahditleri tipikleştirmek ve anayasal hakların öngörülemeyecek bir şekilde sınırlandırılmasını engellemektir.