Bu çalışma, 16. yüzyıl Rumeli'sinin ete kemiğe bürünmüş hali olan Muhyiddin Abdal'ın çok katmanlı kimliğini deşifre ediyor. Osmanlı'nın iskân politikaları, kanlı Kalenderî isyanları ve Balkanlar'ın senkretik inanç dokusu içinde şekillenen bu Kalenderî-Bektaşî-Hurûfî dervişin portresi; kendi şiirleri, halkın belleğinde yaşayan menkıbeleri ve dönemin tarihsel arka planı ekseninde incelenmektedir. "Vahdet-i Vücûd"dan "İnsan-ı Kâmil"e, "gönül" kavramından "Dört Kapı Kırk Makam"a uzanan felsefesi, onun nasıl hem bir "Abdal" hem de bir "arif" olabildiğinin şifrelerini sunuyor.