Güç, sadece ordularla değil; kelimelerle de yönetilir.
Tarih boyunca büyük güçler, savaş meydanlarında olduğu kadar müzakere masalarında da kaderlerini belirlediler. Büyük Güç Diplomasisi, Attila'dan Kissinger'a uzanan iki bin yıllık bir zaman diliminde, devletlerin varoluş mücadelesinde diplomasinin oynadığı belirleyici rolü yeniden hatırlatıyor.
A. Wess Mitchell, diplomasiye yalnızca "barış sanatı" olarak değil, devlet aklının en stratejik aracı olarak yaklaşır. Bizans'tan Venedik'e, Fransa'dan Avusturya'ya, Prusya'dan Amerika'ya kadar uzanan örneklerle diploması tarihinin unutulmuş kahramanlarını, savaşların görünmez mimarlarını gün yüzüne çıkarır. Bu kitap, Richelieu'nün "konuşma sanatı"ndan Kissinger'ın "realpolitik"ine kadar uzanan diplomatik ustalığın izini sürerken, barışın ve gücün dilini yeniden keşfetmemiz gerektiğini vurgular.
Mitchell'e göre modern dünya, diplomasi yi askeri güç ve hukuki kurumların gölgesinde bırakarak tehlikeli bir yanılgıya kapılmıştır. Oysa tarihin her döneminde en büyük zaferler, çoğu kez kalemin kılıcı yendiği anlarda kazanılmıştır. Bugünün hızla değişen jeopolitiğinde, diplomasinin bu klasik ama unutulmuş işlevini yeniden hatırlamak, artık bir seçenek değil, bir zorunluluktur.