İnsanoğlu günahkârdır. Ama insanoğlu adını hak etmeye layık her fani kefaret arayışına ve kendi iç dünyasındaki Golgota'nın yokuşunu kendi çarmıhıyla çıkmaya mecburdur. Oysa bunu çok azımız başarabilir. Bütün bir ömür acıyan canıyla böylesi nadir ve asil bir ruh karşımıza tarih boyu pek çok isimle çıkabilir: Odysseus Buddha İsa Ali Assissili Francesco Don Quijote Lenin Nietzsche Bolivar Zweig ve Kazancakis. Her güçlü ruhun kefaret öderken ifa ettiği kendine has bir vazifesi vardır: çarmıha gerilmek taşlanmak yollara düşmek alay edilmek bir atın boynuna sarılıp hıçkırarak ağlamak devrim yapmak lanetlenmek kovulmak aforoz edilmek ve tebliğ ve itiraf etmenin zirvesi olarak yazmak hepsi de aynı arayış çilesini çekmeye taliptir. Dünyayı kurtaracak olan da hayatı sabır güven korku ve gözyaşı ile karşılayabilmekte ustalaşmaktır. Yoksa ebedî mutluluk adalet barış ve beyazlara bürünmüş nur yüzlü iyiliksever bir Tanrının inayetini beklemek beyhudedir. Yola çıkmak ve yolda olmaktan kellisi asil bir ruh için yalandır.