"Yaşadığımız bu şehri şu kocaman İstanbulu tanımıyoruz" dediğinde kardeşim şaşırmıştım. "Nasıl olur?" dedim kendi kendime. İlk işim babamla konuşmak oldu. O da bana önce Evliya Çelebinin Seyahatnamesini okumakla başlayın dedi.

Seyahatnamenin İstanbulu anlatan kitabını aldık yavaş yavaş okumaya başladık. Yaşadığımız heyecanı sanki Evliya Çelebi ile sohbet eder gibi geçen saatlerin tadını anlatamam. Düş gibiydi. Sanki Evliya Çelebinin kapısını çalmış ve "Bize şehrimizi anlatır mısınız?" demiştik de Çelebi de anlatmaya koyulmuştu. O anlattı biz dinledik biz dinledik o anlattı. Düşsel bir yolculuğa çıkmıştık Evliya Çelebiyle. İşte bu İstanbul yolculuğunu paylaşalım istedik sizinle arkadaşlar.